Gastelse atleten onderweg (83)

De Olympische Spelen zijn het hoogst haalbare voor een atleet. Twee Gastelse atleten mochten ooit het genoegen smaken op dit niveau te acteren. Adrianus van Merrienboer leverde het zelfs de gouden medaille op. In Antwerpen 1920 won de latere uitbater van Cafe De Drie Snoeken (waar nu het heemkundemuseum zit) met de Nederlandse ploeg het handboogschieten. En 56 jaar later reed Ad Tak mee in de Olympische wielerwedstrijd van Montrél. Ad werd vijftigste, maar hij was er wél bij. Diezelfde Ad Tak reed uiteraard weer mee aan de Volksronde van de Kaai, een evenement waarbij oud-profs gekoppeld worden aan Roosendaalse sponsors. Het is voor Ad nog een van de weinige uitstapjes in wedstrijdverband. Daags na de Draai van de Kaai was de traditionele volksronde De Hel van de Pin in Wouwse Plantage. Marian de Wild bewees dat ze niet alleen hard kan lopen. In de dameskoers van niet-inwoners van de Pin werd ze derde. Een ereronde in een cabrio was de beloning voor de prijswinnaars. En zondag reed Anton Tak zowaar weer mee tussen de oud-coureurs in de profronde van Etten-Leur. Na tien rondjes constateerde Anton dat hij nog niet helemaal ‘op gewicht en snelheid’ is. Maar het was goed hem weer in actie te zien net als Joop Zoetemelk en Peter Winnen trouwens. De laatste twee wonnen ooit Touretappes naar Alpe d’Huez. Op die legendarische col was begin augustus ook Annette de Bot, maar dan voor een van de zwaarste triatlons ter wereld. Annette werd er zesde veterane. Ze legde de 1,2 kilometer zwemmen in het stuwmeer, de 30 kilometer lange klim van onder meer Alpe d’Huez en de 7,3 kilometer lopen op de skipistes van de Alpe af in 3.32.16 uur, anderhalf uur minder snel dan de mannenwinnaar. In totaal werd Annette 472e van de 550 triatleten. En dan vallen er nog een heleboel uit. Een echte beproeving dus waarop de Gastelse zich kranig heeft geweerd.

De Olympische Spelen zijn het hoogst haalbare voor een atleet. Twee Gastelse atleten mochten ooit het genoegen smaken op dit niveau te acteren. Adrianus van Merrienboer leverde het zelfs de gouden medaille op. In Antwerpen 1920 won de latere uitbater van Cafe De Drie Snoeken (waar nu het heemkundemuseum zit) met de Nederlandse ploeg het handboogschieten. En 56 jaar later reed Ad Tak mee in de Olympische wielerwedstrijd van Montrél. Ad werd vijftigste, maar hij was er wél bij. Diezelfde Ad Tak reed uiteraard weer mee aan de Volksronde van de Kaai, een evenement waarbij oud-profs gekoppeld worden aan Roosendaalse sponsors. Het is voor Ad nog een van de weinige uitstapjes in wedstrijdverband. Daags na de Draai van de Kaai was de traditionele volksronde De Hel van de Pin in Wouwse Plantage. Marian de Wild bewees dat ze niet alleen hard kan lopen. In de dameskoers van niet-inwoners van de Pin werd ze derde. Een ereronde in een cabrio was de beloning voor de prijswinnaars. En zondag reed Anton Tak zowaar weer mee tussen de oud-coureurs in de profronde van Etten-Leur. Na tien rondjes constateerde Anton dat hij nog niet helemaal ‘op gewicht en snelheid’ is. Maar het was goed hem weer in actie te zien net als Joop Zoetemelk en Peter Winnen trouwens. De laatste twee wonnen ooit Touretappes naar Alpe d’Huez. Op die legendarische col was begin augustus ook Annette de Bot, maar dan voor een van de zwaarste triatlons ter wereld. Annette werd er zesde veterane. Ze legde de 1,2 kilometer zwemmen in het stuwmeer, de 30 kilometer lange klim van onder meer Alpe d’Huez en de 7,3 kilometer lopen op de skipistes van de Alpe af in 3.32.16 uur, anderhalf uur minder snel dan de mannenwinnaar. In totaal werd Annette 472e van de 550 triatleten. En dan vallen er nog een heleboel uit. Een echte beproeving dus waarop de Gastelse zich kranig heeft geweerd.

Dré Klep rolt van het ene kampioenschap in het andere. En tussendoor volgt hij ook nog de verrichtingen van zijn schoonzoon Koos Moerenhout, die door zijn vrouw Edith (Klep dus) zo mooi gevolgd werd in een Tourcolumn in de krant. Terug naar stamvader Dré, die op het NK van de WFN (Wielerbreedtesport Federatie Nederland) in Biddinghuizen een veertiende plaats behaalde. In de Flevopolder reed de Gastelse superveteraan de 60 kilometer in 1.24.40 uur. Gewandeld werd er de afgelopen zomer ook na Nijmegen volop. Wim Suijkerbuijk bijvoorbeeld deed in Alkmaar en het Limburgse Vilt mee aan wandelvierdaagsen met dagelijks gemiddeld 35 km. In Apeldoorn – ook zo’n wandelklassieker – waren van Gastel Mieke van de Laar, Willemien Meeuwissen, Kees en Martien van Zundert van de partij. Kees deed ook in Vilt mee, waar een grote Gastelse delegatie deelnam. Kees van der Straten en Cees en Jeanette Akkermans liepen net als genoemde Kees elke dag 42 kilometer. Ad en Greet Verstraten, Jeanne van der Straten, Marian Bogers, Gerrie Tak, Lia Stoop, Marja Jongenelen en Toine en Gerda Damen wandelden dagelijks 28 kilometer door de Limburgse heuvels. Carien de Jong tenslotte – in Nijmegen mooi op de foto gezet met Gianni Romme en Harm Edens – was op 8 augustus in Bornem (eigenlijk de plaats waar de stichters van Gastel vandaan komen) voor de jaarlijkse Dodentocht van 100 kilometer. Carien overleefde en legde de nachtmars met goed gevolg af.

Verder wenst de Werkgroep Sport ’t Veerke de familie Lauwerijssen uit Hoeven veel sterkte met het verlies van Bernard, die eind juli op 64-jarige leeftijd overleed. Bernard was voor ons jaren de man, die de dranghekken uit praktisch heel West-Brabant naar onze evenementen reed en ze ook mee uitzette. Deze taak is inmiddels overgenomen door Cees Akkermans, de reeds genoemde wandelfanaat. Cees is overigens de enige Gastelaar die kan zeggen dat hij de Elfstedentocht geschaatst (1997), gefietst en gewandeld heeft. Speciaal daarvoor kreeg de op en top sportman destijds een kruisje uit handen van toenmalig Commissaris van de Koningin Ed Nijpels.

De Polderloopresultaten staan uiteraard nog niet in deze Bode, volgende week meer. Aanstaand weekend gaat Anouk Rockx op het NK junioren triatlon proberen haar zilveren medaille te prolongeren of te verbeteren. En een week later is het wereldkampioenschap triatlon in Almere. Voor onze microfonist Wim wordt het zijn twintigste optreden in de Flevopolder. Gekoppeld aan de kwart eeuw speakeren is dat reden voor een klein feestje in Almere. Hij nodigt iedereen uit het WK en het unieke Almeresfeertje (vergelijkbaar met de Elfstedentocht) eens van dichtbij mee te maken.

 

Voor meer informatie over de Hoevense Polderloop: http://www.hoevensepolderloop.nl/